28 september, 2013
Kariotes-Vasiliki-Sami
Om 9.30 vertrokken uit Kariotes, om half twaalf in Vasiliki en er dan achter komen dat er op zaterdag geen boot op het middaguur vaart. De tijd doden tot 18.30 met grote koude Griekse pinten en een beetje lezen en bloggen aan de boulevard van Vasiliki.
Parga-Kariotes
De weg naar Parga langs de kust is prachtig en goed te fietsen. Maar de afdaling naar de camping (Enjoy Lichnos) is ongelooflijk steil. Bij het afdalen vooral niet aan de volgende morgen denken om de dag te beginnen met deze kilometer. Toen nog niet wetend dat mijn aanstaande reiskameraad een lift met pick-up truck had geregeld bij de Albanese campingexploitant.
Na wat kluswerk (de tent is gisterochtend bevuild door een kat en heb een spontaan gebroken tentstok te repareren) tijd voor een kennismaking met Will. Een trucker van midden 40 uit midden Engeland die al ruim 4 maanden aan het fietsen is. Samen fietsen bevalt prima. Vlak voor Lefkada hebben we de tweede pick-up truck lift op één dag voor een rit door een tunnel naar het gelijknamige schiereiland. De eerste bewakingscamera's al gepasseerd werd ons signalement al over de walkie-talkie omgeroepen. Na twee glazen ouzo spreken we af de volgende dag opnieuw samen te fietsen. De route: verder naar het zuiden van Lefkada en de boot naar Kefalonia.
Igoumenitsa-Parga
Rondhangen op een camping, met Italianen en een Fransman 's avonds op pad en filosoferen over het vervolg van de route. Een prima tijdverdrijf voor een paar dagen. En eerst gedacht voorlopig niets meer te doen, lijkt het filosoferen over de route steeds meer op plannen maken. De route via het binnenland lijkt mij steil. Daar hebben de benen nog geen zin in. Een bezoek aan de kloosters van Meteora (Kalambaka) is voor een volgende keer.
Maar een week niets doen, zoals op de ferry bedacht, heb ik na nog geen 2 dagen meer dan gezien. Weer op weg! Eerstvolgende bestemming: Parga.
Igoumenitsa
Om 06.00 uur in Igoumenitsa. Een kleine 7 km. naar camping Kalami en direct aangeschoven voor het ontbijt. De rest van de dag veel geslapen en geluierd aan het strand. De tijd is prima te verdoen met eten, drinken, lezen en verhalen vertellen/ aanhoren aan/van andere reizigers. Prima plek voor een paar van deze dagen.
25 september, 2013
De balans na 10 dagen fietsen.
Een lekke band, gaten in de tent, een lek matras en kapotgebeten benen door een of ander insect. En dan de kilometers; gemiste afslagen en wat extra bezienswaardigheden brengt de kilometerstand op 1250. Dat zijn er 500 meer dan begroot. Best een substantieel verschil. Camping Kalima in Igoumenitsa is de plek om de route eens goed te overdenken. Tot nu toe bevalt de camping heel goed. Op 1 dag meer reizigers ontmoet dan in 10 dagen Italië. Het Griekse landschap is schitterend en het eten heerlijk. Maar een extra 600 km. naar Athene zie ik nog niet zitten. Wordt vervolgd!
Via Mattinata naar Bari
Het National Park is prachtig om doorheen te rijden. Maar zoveel extra kilometers had ik niet bedacht. En dan ook nog eens alle hoogtemeters. Ik sla een laatste stuk hoogtemeters over door een tunnel te kiezen van ruim 2 km en rijd via het centrum van Manfredonia richting de wegen parallel aan de SS16. Van Barletta tot Trani gaat de weg waarop ik rijd opeens over in een stuk snelweg. Een minder comfortabele 15 km volgen. Opschieten doet het wel!
Op de drukke wegen van Bari de weg naar het centrum zoeken en dan richting haven. Blijkbaar kan je gewoon de haven op en ter plekke een kaartje kopen. Wel zo makkelijk!
De gasten aan boord lijken een voor een uit een schilderij weggelopen. Werkelijk alle nationaliteiten zijn vertegenwoordigd. Ooit een hut gedeeld over de Zwarte zee met een trucker die te lang in de fles had gekeken, kies ik nu bewust voor een comfortabele ligstoel tussen 80 andere reizigers waarvan minstens de helft snurkt.
Abruzzo-Molise-Puglia. San-Giovanni - Lago di Verano
Gisteren gehoord dat het National Park del Gargano een bezoek meer dan waard is. Nu ik er toch ben, verleg ik de route. Nog niet wetend dat het volgen van de kustlijn op deze plek meer dan 200 km extra fietsen betekent.
Vanaf Termoli neemt het aantal ristorante-pizzeria's langs de weg af en wordt ook het aantal tankstations minder. Er zijn vooral veel (inter)nationale landarbeiders en op de weg neemt het internationale vrachtverkeer toe. Alle nummerplaten van de Balkan zijn vertegenwoordigd en ook Turkse en Russische truckers rijden hier rond. Straatprostituees worden opgehaald en afgezet bij de op en afritten en wuiven zo nu en dan vanonder een parasolletje naar de chauffeurs.
Bij de Tamoil (tankstation) in Campomarino heb ik een korte stop voor magnums en panini's. Alsof ik een hele slechte film binnenstap. Grote, uit de kluiten getrokken (vrachtwagen)chauffeurs staan het gokautomaat te vullen, tegen mij aan te praten hoe slecht de werkgelegenheid hier is en rond dit middaguur aan de bar stevig in te nemen. Dat laatste is niet echt een prettig idee als je weet dat zij straks op dezelfde weg rijden. Bij Lésina neem ik de afslag naar links en rijd via rustige wegen het National Park in. Te veel kilometers gemaakt maar een camping en een restaurant was ook wat waard. Terug van een ristorante-pizzeria rijd ik op de late avond op 1 meter van de tent de eerste band lek op een distel (!). Niet veel later zie ik dat zo'n zelfde plant door het tentdoek en het matras is geprikt. Fijn als je de volgende ochtend voor 9.00 uur weg moet omdat de weg langs de camping tot 13.00 uur wordt afgesloten voor een grote triatlon wedstrijd.
24 september, 2013
Langs de SS16 Adriatica. Porto d'Áscoli-San Givonni
Verder naar 't zuiden betekent dat de toeristische paden ook verder weg komen te liggen. De route is direct langs zee met steeds meer vergane glorie van verlaten en gesloten campings. De fietsdag eindigt op ongeveer 50 km na Pescara in San Giovanni. Als enige gast op de camping eet ik mee met de familie van het naastgelegen restaurant. Terloops worden nog wat tips gegeven om goed op de spullen te letten naarmate ik meer naar het zuiden ga. De reputatie snelt de zuidelijke steden vooruit.
20 september, 2013
Marche-Abruzzo. Porto d'Áscoli - San Giovanni
450 km in drie dagen lijkt ambitieus. Het is immers vakantie maar ook het route zoeken, cappuccino's drinken en gelateria's verkennen kost tijd. Daarbij is de wind gedraaid naar het zuidoosten en heeft een insect het voorzien op de benen. Die zien er niet zo fraai uit.
Om morgen richting Barletta te fietsen had ik bedacht een klein stukje af te snijden onder de 'Golfo di Manfredónia'. Maar door Italianen overtuigd dat ik dan een mooi stuk laat liggen. Morgen er langs!
Langs de Adriatische zee. Fano-Porto d'Áscoli
Na Assisi zijn de kloosters van Meteora in Griekenland een trekpleister op de route. Denkend aan een rustdag in Igoumenitsa alvast op het internet de vertrektijden van de veerboten vanuit Bari bekeken. De komende dagen iets meer kilometers. Afgezien van enkele uitloper van de Apennijnen (soms tot aan zee) is de route redelijk vlak. Via Ancona door tot aan Porto d'Áscoli. Ooit nog een keer in deze stad? Ga naar Ristorante Vinicio. Alleen al de 10 soorten voorgerechten die een voor een worden geserveerd is het bezoek meer dan waard!
Van Umbrië naar Marche. Sigillo-Fano
Geen plaats voor een overnachting in de buurt werd het een nacht in het wild. Beneden aan de berghelling de auto's al hoorbaar maar wakker worden en de tas inpakken gaat in een vakantietempo.
Het is opnieuw af toe een worsteling met de route en soms is bij de oprit van de snelweg pas de juiste azzaretto turistique te vinden. Op de meest ideale fietsweg richting Fano is een wegversperring. Afgebeelde doodshoofden op het hetwerk nodigen niet om een tour uit te halen en er langs te klimmen. Dus rechtsomkeert. Een wielrenner uit de buurt weet een alternatieve route. Of de autostrada (geen heuvels) of via Fermignano (wel heuvels). Ik kies voor het laatste maar heb zo met het einde in zicht nog even te maken met de uitlopers van de Apennijnen. Opnieuw te maken met het einde van het seizoen (veel gesloten campings) eindigt de dag op een camping 5 km onder Fano.
19 september, 2013
Een hele dag fietsen in Umbrië. Passignano-Sigillo
Fietsen op de centrumring van Perúgia is best uitdagend. Hierbij helpt het natuurlijk niet dat ik de route fiets op de kaart van Italië (1:1.000.000) en een kompas in de fietsbel. Het geeft de route in ieder geval wat charme en het enige punt op de weg naar Bari dat ik niet wil missen is Assisi. De rest van de route kan ik links en rechts waar en waaneer ik maar ik maar wil.
De laatste 8 km. naar Assisi zijn schitterend om te fietsen. De kerk van Sint Franciscus is een icoon op de heuvel van de stadsgrens. De stad Assisi is een bezoek meer dan waard.
In de middag verder naar Gualdo Tadino. In een taverne een pint aan de bar en aan een groepje senorini's uitgelegd dat ik echt niet deze zomer in een commercial over de giro d'Italia op RAI te zien was. Tenminste, niet dat ik weet..
18 september, 2013
Van Toscane naar Umbrië. Asciano - Passignano
De route naar Sinalunga en Toritta di Siena is eenvoudig gevonden. Daarna wordt het minder makkelijk. De zinnen gezet op een route onder Lago Trasimeno door maar helaas gooien superstrada's en autostrada's roet in het eten om die route te kunnen volgen. Rijdend over grote rotondes en zoekend naar de weg met links en rechts de op en afritten van Italiaanse tolwegen. De 'zona industriale' biedt uitkomst. Koersend richting Foiano d. Chiana en daarna rechtsaf naar Cortona. Vanaf daar voorsorteren naar Perúgia en Tuoro aanhouden (bovenlangs Lago Trasimeno). Ik passeer de grens van Toscane met Umbrië en weet direct waarom velen jaar in jaar uit naar deze provincies terugkomen. Wijngaarden en olijfbomen zover als je kunt kijken en de bebouwing zou in menig Italiaanse schildering niet misstaan. Nog een aantal kilometers verder ben ik in Passignano. (Nog een stuk doorgereden maar 't einde van het seizoen betekent dat al veel campings gesloten zijn). Langzaam rijdend over de camping al direct aanspraak. Niet heel veel later dus bij een stel uit Terneuzen aan de koffie met stroopwafels en daarna aan de pasta met een Duitser die route München-Rome fietst.
16 september, 2013
Heuvelachtig Toscane. Montecatini V.C. - Asciano
Van de mediterrane kust naar de Adriatische zee kruis ik dwars door Toscane. Het is zondag en aan de echo van de geweren te horen wordt er in de vroege ochtend veel gejaagd in de Toscaanse heuvels. Het heeft de nacht erg hard geregend en opeens bedacht ik mij weer dat er toch iets vergeten was..een vuilniszak voor kletsnat tentdoek.
Na het hartelijk afscheid van de boerenfamilie waar ik voor niets mocht overnachten in het zadel op zoek naar ontbijt en cappuccino.
Een beetje bewolkte dag zorgt voor perfect fietsweer. Tot 15.30. Dan pakken de donkere wolken zich samen en binnen een paar minuten ben ik doorweekt. Koud, beetje moe en geen water meer (dus ook niet voor een 10minuten Knorr-maaltijd) zorgen niet de niet voor de meest ideale omstandigheden. Vlak voor het volgende stadje hoor ik dat Asciano ook een hotelletje heeft en van restaurants is voorzien. Ik teken voor de zeer sober ingerichte kamer. Maar dat 5 gangen diner aan het einde van de hoofdtraat van Asciano maakt de dag goed.
15 september, 2013
Weg van de kust. Livorno - Montecatini V.C.
Vrijdagmiddag 13/09 op perron 1 in Den Bosch. Ik geef mijn fiets af en zoek met krant en broodjes een plek tussen het grote aantal motorrijders. De gesprekken gaan vanzelf. Nog voordat ik heb kunnen kennismaken word ik al bevraagd. Ben jij die jongen met die fiets met snaar en 'Roelof-naaf'? Of zoals een zeer oplettende andere vakantiefietser zei, "ben jij Frank Carlebur?"
De treinreis is grandioos en zeker vanaf Bonn beleef je een aflevering RailAway in het echt. Parallel aan de Rijn is het uitzicht schitterend. Helaas is het halverwege september al weer vroeg donker en beperkt het uitzicht zich tot de weerspiegeling van de 4-persoons treincoupé.
Als de volgende ochtend zich aandient weet je dat je in Italië bent; bloeiende oleanders, olijfboomgaarden en lange rijen cipressen. Voor het middaguur ben we in Livorno. Bij het uitladen gaan auto's en motoren eerst en om 13.00 stap ik op de fiets en ga op weg. De juiste route is niet makkelijk gevonden. Ik rij drie keer door dezelfde straat (groet ook voor de derde keer de visboer) en krijg zelfs een colletje met meer dan 35% stijgingspercentage voor mijn kiezen (dit moest echt lopend met de fiets aan de hand). Weg van de kust en nu dwars door Toscane richting Adriatische zee lijken de campings minder aanwezig. Ik eindig de dag bij Agriturismo Casavecchia in Montecatini Val di Cécina, zo'n 20 km onder Volterra. Het appartement is volgeboekt maar op het gras naast het zwembad is een prima plek voor de nacht.
13 september, 2013
Klaar voor vertrek
Zoals verwacht wordt in de nacht de tas ingepakt. Dit keer iets anders dan met een grote rugtas op vakantie/reis, dus even puzzelen hoe in te pakken. Handige tips op het internet zijn er gelukkig in overvloed (zie foto).
In de haastige voorbereiding was het nog niet van een testrit gekomen. Zodoende nog een korte rit door de nacht om te ervaren hoe het fietst met zoveel bagage aan de fiets. Dat viel niet mee!
De fiets is nu echt een voertuig. Sturen is veel uitdagender en de snelheid is ver te zoeken. Benieuwd hoe dat uitpakt op de eerste etappe richting Siena.
01 september, 2013
Goede voorbereiding is het halve werk..
Al anderhalf jaar wordt er gefilosofeerd over een fietstocht naar Istanbul. Enige terughoudendheid in alle plannenmakerij, want ik heb daar niet de fiets voor. Vanaf mei 2013 is dat probleem opgelost. Daarna werd de vraag: waar is de start van deze route? Vanuit Nederland is iets te ver voor een fietsvakantie van 3 weken, gaat de route door de Balkan en is Belgrado een prima vertrekpunt, of een start in Venetie en via Bari naar Griekenland?
Het wordt een start in Livorno, met de ferry naar Igoumenitsa en daarna dwars door Griekenland. De fiets is inmiddels ingefietst met een rit naar Parijs. Het avontuur kom nu dichterbij maar voor deze rit zijn de tassen nog niet ingepakt, is de tent nog niet gerepareerd, de route nog niet goed bestudeerd en is het ticket nog niet gekocht. Niet de beste voorbereiding maar wel heel veel zin in 3 weken fietsen! Is er een wifi-spot onderweg, dan probeer ik op dit blog een korte update over deze route te geven.
Abonneren op:
Posts (Atom)