12 oktober, 2013
05 oktober, 2013
Een terugreis op de bonnefooi
Oke, het binnenlopen van de haven van Venetië was prachtig. Gelukkig heb ik ongelooflijk veel kunnen luieren en goed geslapen tijdens de overtocht van Griekenland naar Italië. Het echte afhankelijk worden van vervoer moest namelijk nog gaan beginnen. Voor de liefhebbers die ooit nog een keer met de trein vanaf Venetië willen reizen (met fiets) zonder reservering, hierbij het reisschema tot Amsterdam:
V - 11.03 - Venezia S. Lucia
A - 12.40 - Verona Porta Nuova
V - 13.50 - Verona Porta Nuova
A - 16.52 - Brennero/Brenner
V - 17.28 - Brennero/Brenner
A - 18.08 - Innsbruck Hbf
V - 18.38 - Innsbruck Hbf
A - 19.35 - Mittenwald
V - 19.37 - Mittenwald
A - 21.27 - München Hbf
V - 23.01 - München Hbf
A - 01.00 - Ulm Hbf
V - 04.55 - Ulm Hbf
A - 06.26 - Stuttgart Hbf
V - 07.37 - Stuttgart Hbf
A - 11.31 - Düsseldorf Hbf
V - 11.48 - Düsseldorf Hbf*
A - 12.56 - Venlo
V - 13.20 - Venlo
A - 14.00 - Eindhoven
V - 14.02 - Eindhoven
A - 15.25 - Amsterdam
* IC: fiets mag niet mee zonder reservering een dag van tevoren. Maar blauwe ogen openen gesloten deuren.
Poros-Killini-Patras (via Kato Alissos)
Een beetje haasten voor de boot en om 11.00 uur uit Poros vertrokken om anderhalf uur later in Killini (Peloponnesos) er weer af te rijden. Vanaf hier is het nog geen 275 km. naar Athene en de route wordt al aangegeven op de borden. De totale afstand gedeeld door drie dagen is eigenlijk een prima dagafstand. En stel dat ik dan ook nog eens met de trein terug kan reizen vanuit Athene naar Patras... Helaas, oud in onbruik geraakt smalspoor langs de kustlijn. De trein vanaf Athene rijdt niet verder dan Kiato (30 km ten westen van Korinthos). Het blijft dus bij het plan om op het gemak naar Patras te fietsen en daar op zoek te gaan naar een ferryticket voor de terugreis.
En dan de kennismaking met de wegen op de Peloponnesos. Ik kies voor de korte E-weg en duik bij de eerste kruising met stoplichten de autoweg op. Prima te doen op de 2,5 meter brede vluchtstrook. Maar na de eerste vijftien minuten begint het ongemak van deze route serieus de boventoon te voeren.
De vluchtstroken aan beide kanten van de weg zijn eigenlijk gewoon in gebruik zodat er een soort van niet officiële vierbaansweg wordt gecreëerd en ik heb de eerste kennismakingen met wilde honden. Een ongemakkelijke rit van 50 km. voordat de afslag naar de kleine B-weg in beeld is.
De laatste 25 km zijn voor de volgende dag. Via rustige wegen rijd ik de chaotische heksenketel van Patras binnen en koop een ferryticket naar Venetië voor de nacht van 3 oktober.
03 oktober, 2013
Sami-Poros
"Are you a maniac?" hoor ik onderweg.
Ach, om een eiland heen fietsen geeft toch een beter beeld van een eiland dan aankomen in een haven en 10 km verderop weer vertrekken. Tenminste, dat is mijn idee en dat begrijpt duidelijk niet iedereen om van Sami naar Poros 115 km te gaan fietsen in plaats van de bordjes te volgen en uit te komen op 15 km.
Bij het omhoog fietsen van de zoveelste heuvel zou ik ook het liefst met een vingerknip alle heuvels doen verdwijnen. Alleen maakt dat de omgeving ongelooflijk saai. Dus ga ik op een klein verzet en 'daddy cool' van BoneyM (sommige nummers schieten door je hoofd en er voorlopig niet uit) de haarspeldbochten door omhoog.
Al met al valt het klimmen mee en het volgen van de kustlijn op 400 meter is bijzonder mooi en vreselijk steil naar beneden (zie foto: ronde van Kefalonia).
De weersverwachting is slecht en -een dag eerder dan is voorspeld- begint het bij aankomst in Poros te regenen en ontzettend te onweren. Na een inslag en een flits zit het eiland de rest van de nacht zonder stroom.
Vasiliki-Sami
Een hele middag wachten in de haven en dan aan het begin van de avond horen dat er op zaterdag geen ferry gaat om 18.30. Dan toch een camping en zondagmiddag om 12.30 een nieuwe poging.
De volgende dag om 14.00 uur op Kefalonia maar niet vooruit te branden en het eiland ziet er steil uit (klein eiland en een top van 1627m).
Abonneren op:
Posts (Atom)