En dan de kennismaking met de wegen op de Peloponnesos. Ik kies voor de korte E-weg en duik bij de eerste kruising met stoplichten de autoweg op. Prima te doen op de 2,5 meter brede vluchtstrook. Maar na de eerste vijftien minuten begint het ongemak van deze route serieus de boventoon te voeren.
De vluchtstroken aan beide kanten van de weg zijn eigenlijk gewoon in gebruik zodat er een soort van niet officiële vierbaansweg wordt gecreëerd en ik heb de eerste kennismakingen met wilde honden. Een ongemakkelijke rit van 50 km. voordat de afslag naar de kleine B-weg in beeld is.
De laatste 25 km zijn voor de volgende dag. Via rustige wegen rijd ik de chaotische heksenketel van Patras binnen en koop een ferryticket naar Venetië voor de nacht van 3 oktober.