De reis naar Grigorievka bestaat uit meerdere delen. Eerst met het vliegtuig naar Istanbul (Sabiha Gokcen), dan verder naar Bishkek (hoofdstad Kirgizië) en dan nog 4 uur met de bus. Het eerste deel ging niet helemaal vanzelf. Het vertrek is ruim een uur verlaat op Schiphol en dat maakte de overstap in Istanbul een ware uitdaging. Rennend op zoek naar de volgende gate om nog door te kunnen reizen. Gelukkig op tijd. Zelfs ruim om tijd toen bleek dat ook deze vlucht een uur zou vertragen.
De medepassagiers uit Centraal Azië waren in grote getale aanwezig; opgemaakt of in huispak/ trainingspak van de favoriete voetbalclub.
We (de 7 andere klussers, de cameraman en ik) vliegen nog vier uur verder naar het oosten. Het tijdsverschil is een uur of 4 met Nederland dus bij de landing is het bijna 6 uur in de morgen. Ludmilla uit Gregorievka wacht ons op en we vervolgen de reis met een minibus. 
Lange rechte wegen vanuit Bishkek met imposante betonnen bogen over de weg met vergaan schilderwerk. BP (Bishkek Petrol) en Gazprom tankstations om de kilometer en geen gebouw lijkt afgebouwd. Het redelijk goede asfalt houdt op en de weg is voor kilometers in onderhoud. Grind en kuilen volgen. Niet echt een ondergrond om nog wat slaap in te halen. 
Na ongeveer 4 uur hobbelen door een grotendeels leeg landschap zijn we in Gregorievka. Een ontvangst met een hartelijk welkom van de al aanwezige groep op het terrein van de lodge in wording. Iedereen wordt ingedeeld bij een gastgezin en het inburgeren in lokale gebruiken en de Centraal-Aziatische cultuur begint.
De komende twee weken woon ik samen met Hugo bij Tilek en Jira en hun dochtertje Jenel. Wij hebben een kamer recht tegenover de woonkeuken. De centrale plek van het huis waar ook de douchecabine (enige gastgezin met douche), wasmachine, oven, loungebank en tv (24/7 aan en afgestemd op t nieuws of Kirgizische MTV) staan. Prima plek!
