Bijna driekwart jaar heb ik uit een rugtas geleefd en duizenden kilometers gereisd. Ik heb veel gefotografeerd, veel geschreven en mensen digitaal mee laten reizen. Internationale vrienden gemaakt, gestudeerd, geschiedenis en wetenswaardigheden gelezen en een heel groot aantal avonturen beleefd. De laatste weken ontvang ik berichten en krijg ik reacties van mensen die de reis bewonderen, een beetje benijden of omschrijven als een verhaal uit een heldenroman. Ergens-onderweg was een bijzondere reis met veel momenten waar niets vanzelf ging langs minder bekende plaatsen met nieuwe sferen. Terugkijkend is er geen moment dat ik had willen missen en alles was het waard. Maar na bijna negen maanden is de zin eruit en kijk ik uit naar een stuk kaas uit het vuistje, boerenkool stampot, piepers en een bal gehakt of een pannekoek met appel en stroop. Net zo goed als een etentje met familie, een biertje met vrienden en het vertellen van een sterk verhaal.
In een 24-uurs rit ga ik vandaag met de bus en trein naar huis. Maar wanneer het gemis aan geurige en kleurige markten, chaotische bus en treinstations en de behoefte aan nieuwe muziek, dans en culinaire ontdekkingen te groot wordt,....dan ga ik nog een keer!