Lviv - Krakou
Bijna op dezelfde breedtegraad reis ik 250 kilometer naar het westen. Er is veel controle in de trein aan beide zijden van de grens. Douane, narcoticateams, speurhonden en een duo dat geen schroef op zijn plek laat om alles nog eens grondig te inspecteren. Op de grens wordt de trein gelift en het onderstel gewisseld. Het was de laatste treinreis door Oekraine en ik denk aan de eerste treinreis van Odessa naar Mikolaiv. De reizigers in dezelfde coupe als ik vroegen toen hoe of ik zou reizen en waar ik na Oekraine naartoe zou gaan. Ik antwoordde Polen en maakte de bestemming preciezer door de plaats Krakou eraan toe te voegen. Het antwoord was even spontaan als de vraag maar klonk als een 
vanzelfsprekendheid. De uren tikken voorbij en ik lees meer over de Poolse stad. Als ik mag geloven wat geschreven staat, heb ik een van de mooiste steden van Europa voor het laatst bewaard. En dan valt mijn oog op een omlijnde tekst uit de reisgids. Volgens een legende uit het Hindoeisme heeft Shiva zeven magische stenen naar zeven verschillende plaatsen op aarde afgeworpen. De plaatsen zijn Delhi, Delphi, Rome, Jeruzalem, Mekka, Velehrad en Krakou. Ik lees de precieze omschrijving van de plaats in de Poolse stad. Het is op de binnenplaats van het kasteel op de Wawel 
heuvel ten zuiden van de oude stad. Roedelopers, 'New Agers' en vele anderen bezoeken deze mystieke energiebron en ik neem mij voor er ook te gaan kijken. Ik stop het boek in de tas, heb een leuk gesprek met de Oekreense vrouw in mijn coupe over haar 'chat' met westerse mannen op het internet, slaap en staar dromerig uit het raam. En dan zie ik in een flits de hotelkamer van Dana/Jordanie voor me. Een hotelkamer die men probeerde te 'matchen' met mijn persoonlijkheid en waarover ik schreef: 'is dit nu jezelf tegenkomen tijdens het reizen'. Maar eenmaal in Krakou is het de opwinding om naar huis te gaan of echt een grote hoeveelheid energie die begint te stromen. Hoe dan ook is het een mooie en bijzondere plaats om mijn reis te eindigen.
Bijna op dezelfde breedtegraad reis ik 250 kilometer naar het westen. Er is veel controle in de trein aan beide zijden van de grens. Douane, narcoticateams, speurhonden en een duo dat geen schroef op zijn plek laat om alles nog eens grondig te inspecteren. Op de grens wordt de trein gelift en het onderstel gewisseld. Het was de laatste treinreis door Oekraine en ik denk aan de eerste treinreis van Odessa naar Mikolaiv. De reizigers in dezelfde coupe als ik vroegen toen hoe of ik zou reizen en waar ik na Oekraine naartoe zou gaan. Ik antwoordde Polen en maakte de bestemming preciezer door de plaats Krakou eraan toe te voegen. Het antwoord was even spontaan als de vraag maar klonk als een 
vanzelfsprekendheid. De uren tikken voorbij en ik lees meer over de Poolse stad. Als ik mag geloven wat geschreven staat, heb ik een van de mooiste steden van Europa voor het laatst bewaard. En dan valt mijn oog op een omlijnde tekst uit de reisgids. Volgens een legende uit het Hindoeisme heeft Shiva zeven magische stenen naar zeven verschillende plaatsen op aarde afgeworpen. De plaatsen zijn Delhi, Delphi, Rome, Jeruzalem, Mekka, Velehrad en Krakou. Ik lees de precieze omschrijving van de plaats in de Poolse stad. Het is op de binnenplaats van het kasteel op de Wawel 
heuvel ten zuiden van de oude stad. Roedelopers, 'New Agers' en vele anderen bezoeken deze mystieke energiebron en ik neem mij voor er ook te gaan kijken. Ik stop het boek in de tas, heb een leuk gesprek met de Oekreense vrouw in mijn coupe over haar 'chat' met westerse mannen op het internet, slaap en staar dromerig uit het raam. En dan zie ik in een flits de hotelkamer van Dana/Jordanie voor me. Een hotelkamer die men probeerde te 'matchen' met mijn persoonlijkheid en waarover ik schreef: 'is dit nu jezelf tegenkomen tijdens het reizen'. Maar eenmaal in Krakou is het de opwinding om naar huis te gaan of echt een grote hoeveelheid energie die begint te stromen. Hoe dan ook is het een mooie en bijzondere plaats om mijn reis te eindigen.
